Το τελευταίο διάστημα παρακολουθώ τις πολιτικού ενδιαφέροντος δηλώσεις του Μωραΐτη στο Facebook, με τις οποίες συμφωνώ στο 95% επί του συνόλου τους. Σχεδόν σε καθημερινή βάση, ασκεί δριμεία κριτική στο ΠΑΣΟΚ και τα κανάλια που το στηρίζουν, κυρίως το Mega. Χωρίς να είναι στρατευμένος, χωρίς να έχει εμμονές, αποτελεί έναν ψύχραιμο παρατηρητή των γεγονότων ο οποίος χρωματίζοντας το λόγο του με όξινες πινελιές, εκφράζει άποψη ακάνθινη, άποψη που πονάει, άποψη που ενοχλεί. Το τι του "σούρνουν" οι σχολιαστές κάτω από τις δηλώσεις του, δε λέγεται! Απτόητος εκείνος, που δε γράφει ούτε για να εισπράξει "like", ούτε για να αποκτήσει αυλικούς, εξακολουθεί στον ίδιο πάντα ρυθμό: το ρυθμό ενός έξυπνου, τολμηρού -άρα χρήσιμου- πολίτη. Γιατί, στις δύσκολες μέρες που ζούμε, εκτός από την κριτκή, τι άλλο δύναται να μας σώσει;
Ο Μωραΐτης παραχώρησε πρόσφατα μια συνέντευξη, στην οποία μίλησε για αρκετά θέματα. Εγώ έδωσα προσοχή σε δύο από αυτά. Πρώτον, κι αν κάνω λάθος ας με διορθώσει κάποιος, είναι ο πρώτος από τον καλλιτεχνικό χώρο που εκτίθεται και εκφράζει ανοιχτά τη γνώμη του για το "τις πταίει" για τον εξευτελισμό που ζει η Ελλάδα του 2012! Μπορεί να μην κατονομάζει το ΠΑΣΟΚ, αλλά το φωτογραφίζει -εξάλλου, ως καλλιτέχνης ξέρει να εκφράζεται με υπονοούμενα, γνωρίζει πώς να πει αυτό που θέλει να πει χρησιμοποιώντας "περιφερειακές" λέξεις και εκφράσεις. Μην ξεχνάμε πως είναι ένας άνθρωπος ο οποίος, θα έλεγε κανείς πως χρειάζεται τη στήριξη και την προβολή των μέσων. Δεν υποχωρεί σε αυτήν την επιταγή όμως, δεν εκπίπτει. Έχει το θάρρος της γνώμης του. Δε μασάει τα λόγια του, δε γράφει για να αρέσει αλλά για να ταρακουνήσει.
Δεύτερον, όταν ο Τάσος Π. Καραντής τον ρωτά αν θα ήθελε να συνεργαστεί με την, η αλήθεια να λέγεται, μεγαλύτερη έντεχνη παρουσία της εποχής, τη Νατάσα Μποφίλιου, εκείνος απαντά πως προτιμά να στέκεται στην τέχνη της παρατηρητής, ακροατής, θαυμαστής και πως δε θέλει να χαλάσει την καλλιτεχνική παρέα Μποφίλιου-Καραμουρατίδη-Ευαγγελάτου. Τους βλέπει ως τρίπτυχο, ως σύνολο και πιστεύει πως δεν υπάρχει λόγος να παρεισφρήσει στη δουλειά τους. Δίνει λοιπόν ο Μωραΐτης μαθήματα καλλιτεχνικού ήθους σε ένα χώρο που είναι χτισμένος με δημόσιες σχέσεις και που τον εξουσιάζουν η ευτέλεια, το εύκολο και γρήγορο κέρδος, η προχειρότητα, η ελαφρότητα και τελικά η αδιαφορία. Ευτυχώς γλιτώσαμε από τη μόδα του "ελληνάδικου' που όμως τις συνέπειές της βιώνουμε ακόμα. Δεν εξηγείται με τη λογική, για παράδειγμα, τώρα μάλιστα που έχει πεθάνει η αυθόρμητη ραδιοφωνική παραγωγή, στο youtube να έχουν περισσότερες προβολές η Πάολα και ο Παντελής Παντελίδης από τη Νατάσσα Μποφίλιου. Αν αυτό δεν είναι ο ορισμός του σουρρεαλισμού, τότε ποιος είναι;
Η συνέντευξη του Νίκου Μωραΐτη βρίσκεται εδώ.
